سریع برویم سر اصل مطلب،
درونگرایی یعنی فرد انرژی اش را از تنهایی و خلوت با خودش می گیرد و وقتی در جمع است باید انرژی مصرف کند،
ولی برونگرا بودن یعنی شخص وقتی در جمع است انرژی اش بیشتر می شود. در واقع از جمع انرژی می گیرد و خوشحال تر است.
البته درونگرایی و برونگرایی علاوه بر تعریفی که از نظر علمی دارد و در بالا به آن اشاره کردیم،
در بین مردم هم تعریف های گوناگونی دارد و جور دیگری از آن برداشت می کنند.
مثلا برخی از افراد به اشتباه، کسانی که گوشه گیر و منزوی هستند را درونگرا می دانند و شاید به همین دلیل است که وقتی در اینترنت جستجو می کنیم با واژه های درمان درونگرایی روبرو می شویم.
یا برداشت های نادرست دیگری که خجالتی بودن، جمع گریزی و افسردگی را با درونگرایی اشتباه می گیرند.
اما تعریف درست و علمی درونگرا یا برونگرا بودن به همان نوع انرژی گرفتن از جمع بستگی دارد که خانم باربارا تایگر در کتابش با عنوان هنر تشخیص شخصیت انسان ها می گوید:
درونگرا ها و برونگرا ها یک باتری در درون خود دارند که وقتی در ارتباط با دیگر افراد قرار می گیرند بسته به ویژگی شخصیتی شان این باتری پر و خالی می شود.
درونگرا ها اگر بیش از حد در جمع باشند باتری شان مصرف شده و هی خالی تر می شود اما برونگرا ها در ارتباط با جمع باتری شان شارژ می شود.
درونگرایی بهتر است یا برونگرایی؟
این سوال مثل این است که از شما بپرسند چپ دست بودن بهتر است یا راست دست بودن؟
خب درونگرایی و برونگرایی هیچ کدام بهتر از دیگری نیست و یک ویژگی شخصیتی است که هرکدام نقاط قوت و ضعفی دارند.
مثلا نمونه ای از ویژگی های مثبتی که می توان گفت این است که،
افراد درونگرا معمولا تمرکز بیشتری دارند،
افراد برونگرا معمولا بهتر ارتباط برقرار می کنند و خوش صحبت تر هستند.
اما این ویژگی ها به این معنی نیست که مثلا افراد درونگرا دیگر با هیچ کسی ارتباط برقرار نکنند یا بگویند من درونگرا هستم و نمی توانم با افراد دیگر ارتباط بگیرم. بلکه هر انسان موفقی باید ارتباطات سالمی داشته باشد.
اگر چه افراد درونگرای معروفی مثل گاندی سخنرانی های تاثیر گذاری را داشته اند و باعث تغییر و تحولاتی در کشورشان شده اند.
پس درونگرا یا برونگرا بودن به هیچ عنوان باعث نمی شود که شما سلب مسئولیت کنید یا یک سری ویژگی ها را به عنوان نقاط ضعفتان بپذیرید و برای بهتر شدن آن تلاشی نکنید.
مثلا اگر فردی برونگرا است و می گوید تمرکز پایینی دارم بهتر است به دنبال راه هایی باشد که تمرکزش را بالا تر ببرد نه اینکه این ویژگی را بپذیرد و برای بهتر شدنش هیچ اقدامی نکند.
بلکه هر کدام از آن ها می توانند در قسمت هایی که احساس ضعف می کنند مهارت کسب کنند.
از طرفی می توانیم درونگراهایی را ببینیم که اجتماعی هستند یعنی یا از خانواده یا از کلاس هایی که مثل ما مهارت های ارتباطی را آموزش می دهند، مهارت های برقراری ارتباط را به خوبی یاد گرفته باشند.
تاثیر درونگرایی و برونگرایی بر شغل
از طرفی به این نکته هم توجه داشته باشید که درونگرایی و برونگرایی تعیین کننده ی موفقیت های شغلی ما نیستند و این بستگی به مسیر و شغلی است که ما انتخاب می کنیم.
اگر چه افرادی که برونگرا هستند معمولا برای شغل های فروشندگی موفق تر از درونگرا ها عمل می کنند و درونگرا ها در شغل هایی مثل برنامه نویسی یا حسابداری بهتر عمل می کنند چون کمتر با افرد گوناگون سرو کار دارند و در خلوت خود تمرکز می کنند اما برونگرا در حسابرسی راحت تر است.
پس در هر زمینه شغلی می توانیم ببینیم در کدام تخصص برای برونگرا ها و در کدام زمینه برای درونگرا ها مناسب تر است.
البته نمی توان گفت که یک درونگرا نمی تواند فروشنده ی خوبی باشد بلکه اگر بخواهد فروشنده موفقی باشد باید انرژی بیشتری را نسبت به یک برونگرا صرف کند.
خیلی عالی بودددددددد
خوشحالم که دوست داشتید امیر عزیز
چقدر ساده و خوب مطلب رو منتقل می کنید.