آداب معاشرت کودکان

 

وقتی از آداب معاشرت صحبت می کنیم اولین کلمه ای که در ارتباط با این کلمه در ذهنم شکل میگیرد کلمه ی ” ادب ” است.

یعنی ادب بخشی جدا نشدنی از آداب معاشرت است که در ارتباط با افراد گوناگون موظفیم رعایت کنیم.

امروزه بیش از قبل شاهد اهمیت آداب معاشرت یا آداب اجتماعی برای والدین و سیستم آموزشی نسبت به کودکان و دانش آموزان هستیم ،

 از این موضوع  خیلی خوشحالم ، چون هرچقدر مردم یک جامعه در زمینه مهارت های نرم مثل آداب معاشرت و ارتباطات بیشتر آموزش ببینند جامعه ی سالم تر و آرام تری را خواهیم داشت.

بنابراین ما هم در این مقاله به آداب معاشرت کودکان میپردازیم تا کمکی کرده باشیم به آینده ی این کودکان که با یادگیری اتیکت سطح کیفیت زندگی و کسب و کارشان بالا برود.

 

ضرر های آشنا نبودن با مفاهیم آداب معاشرت

 

کودکانی که با مفاهیم آداب معاشرت آشنایی ندارند کم کم احساسات منفی مثل ترد شدن، تنهایی ، ناراحتی و کمبود اعتماد بنفس سراغشان می آید .

شاید بپرسید که ربط اتیکت با این دسته حس های منفی در کجاست؟

همانطور که در مقاله آداب معاشرت گفتیم استفاده از کلمات جادویی ” لطفا ” ، ” متشکرم ” و ” ببخشید ” در ارتباط با سایرین کمک زیادی به کیفیت رابطه ها می کند.

مثلا کلمه ی ببخشید این مفهوم را منتقل می کند که “اگر اشتباهی کرده ام منظوری نداشتم” یا “نمیخواستم شما را اذیت کنم” و یا اینکه حتی “اگر از عمد شما را ناراحت کرده ام الان از کارم احساس پشیمانی می کنم” برای همین شخص مقابل وقتی می بیند شما با عذرخواهی کردن ابراز پشیمانی می کنید یا روشن سازی می کنید که این اشتباه عمدی نبوده و خودتان هم از این موضوع ناراحتید، بهتر با این مسئله کنار می آید و می تواند آن را حل و فصل کند و این رابطه ادامه دار خواهد بود.

اما کودکی که یاد نگرفته از کلمه ی ببخشید یا متاسفم استفاده کند وقتی باعث آزار یکی از هم بازی هایش می شود یک حس منفی را در او ایجاد می کند و به مرور با اشتباهات دیگر بیشتر هم سن و سالان خودش را می رنجاند و همین موضوع باعث می شود بقیه کودکان او را از خود برانند و با او بازی نکنند.

یا حتی بزرگسالانی که به دلیل کلافه شدن از رفتار های این کودک او را دعوا می کنند یا با بچه های دیگر مقایسه می کنند و به مرور اعتماد بنفس او را پایین می آورند.( کسانی که آموزش ندیده اند و به راحتی کودکی را سرزنش می کنند)

این فقط یک نمونه ساده از کودکان بود و هرچه سن بالا تر رود مثلا در مدرسه، دانشگاه ، محیط کار ، ازدواج و … دچار تعارض های زیادی می شود.

البته فراگیری رفتار های مودبانه تا آخر عمر ادامه دارد و فقط مخصوص دوره ای خاص از زندگی نمی شود.

اما هرچه زودتر و در سنین پایین تر این مهم را آموزش ببینیم قطعا زندگی بهتری را تجربه خواهیم کرد.

البته این را هم بدانید که این فراگیری یک شبه اتفاق نمی افتد و نیاز به تمرین آموزش هایی دارد که باید به آرامی طی شود.

 

از چه سنی می شود به کودک آداب معاشرت آموخت؟

 

 

 

کودک شما از همان ابتدا از لحن صحبت های شما و در سنین بالا تر از رفتار های شما بسیاری از چیز ها را یاد می گیرد.

بنابراین ما پیشنهاد می کنیم برای اینکه فرزندانی آداب دان تربیت کنید اول بهتر است که خودتان فردی آداب دان باشید نه اینکه فقط از او بخواهید که همان چیزی بشود که شما میخواهید.

چون فرزند شما اول از همه از شما تقلید می کند همان طور که حرف زدن را از شما می آموزد می تواند دیگر رفتار هایتان را هم تقلید کند و برای او به شکل عادت در بیاید.

قبل از اینکه فرزندتان را تربیت کنید، از تربیت خود مطمعن شوید.

 

آیا همه مفاهیم اتیکت را به کودک بیاموزیم؟

انتطارات شما از کودکتان باید معقول باشد و نباید از او بیشتر از سنش توقع داشته باشیم.

مثلا به یک کودک سه ساله یاد می دهیم که 

کم کم تخت خود را مرتب کند.

به دیگران سلام کند

قبل و بعد از غذا دست هایش را بشوید

از قاشق و کم کم از چنگال استفاده کند

از کلمات جادویی ” لطفا” ، ” ممنون” و ” ببخشید” استفاده کند.

( مثلا برای اینکه فرزندتان از همان کودکی این کلمات را به موقع استفاده کند خودتان هم همیشه از این کلمات استفاده کنید و هر وقت چیزی را خواستید از لطفا استفاده کنید .)

هر وقت کودک شما یاد گرفت که چیزی را درخواست کند می توانید کلمه لطفا را به او یاد بدهید.

مثلا به شما میگوید آب میخواهم ، شما به او یاد بدهید که بگو میشه لطفا به من آب بدهی؟ و اگر جمله گفتن برای او سخت است فقط بگوید آب لطفا..

اما به یک بچه 10-12 ساله نکات متفاوت تر و بیشتری را آموزش می دهیم و همینطور به یک نوجوان 15 ساله  کمی آموزش ها بیشتر و سخت تر می شود.

یادتان باشد که به طور خصوصی این مفاهیم را به آن ها یاد بدهید و وقتی رفتار متناسبی از آن ها سر میزند در خفا آن ها را تشویق کنید.